Kao deo aktivnosti programa MISSION: OXYGEN, početkom ove godine, 22. i 23. februara u Beogradu, održan je jedinstveni trening za nastavnike pod nazivom “Digitalna kuhinja”. Trening je organizovao Propulsion u saradnji sa Nacionalnom asocijacijom roditelja i nastavnika Srbije – NARNS, uz podršku DW Academie.
Ovaj jedinstveni trening za nastavnike deo je borbe MISSION: OXYGEN programa koja ima za cilj stvaranje konkretnih promena u okruženju u kome deca žive kako bi se obezbedili optimalni uslovi. Obrazovanje je segment koji ima veliki uticaj na populaciju dece uzrasta od 10 do 12 godina, kojima je program i posvećen u cilju za prevencija pušenja i promovisanja zdravih navika kao alternative. Svrha treninga je bilo osposobljavanje nastavnika za digitalne veštine i njihova upotreba u svakodnevnoj nastavi kako bi oni kasnije radili na jačanju kapaciteta učenika za proizvodnju kvalitetnog multimedijalnog sadržaja. Ovo je ujedno i sastavni deo u stvaranju akreditovanih školskih programa namenjenih proizvodnji multimedijalnog sadržaja u cilju kvalitetnog provođenja slobodnog vremena, u čemu MISSION: OXYGEN prepoznaje jedno od rešenja u borbi protiv pušenja kod dece.
Trening je trajao dva dana i sastojao se iz dve tematske celine.
Prvi blok pod nazivom “Zdravi stilovi života kod mladih” bio je najdirektnije fokusiran na prevenciju pušenja kod dece i mladih, kao i na to kako se digitalne kompetencije mogu uvesti u školski program i uskladiti sa već postojećim kurikulumom.
Nakon toga je usledio deo treninga koji se odnosio na digitalne veštine – “Digitalna pismenost”, usmeren na koncipiranje, produkciju i objavljivanje multimedijalnih sadržaja, uz poseban osvrt na zaštitu privatnosti na društvenim mrežama.
Treneri ovog jedinstvenog edukativnog seminara za nastavnike bili su Jelena Radović, Jasenka Marko, Nemanja Arsić, Dušan Srbljak, Darko Radovac i Vladimir Marković.
Pozivu za učešće u učenju i razmeni iskustava odazvali su se učitelji i nastavnici iz različitih osnovnih škola iz Beograda, Leskovca, Novog Pazara, Niša, Kraljeva, Subotice i Zrenjanina, kako bi proširili svoje znanje i doprineli uključivanju novih kreativnih rešenja u nastavu.
Tokom i nakon treninga prikupljene su i informacije o stavovima učitelja i nastavnika, nivoima njihovog znanja i umeća u određenim veštima i njihovog načina rada u postojećem obrazovnom sistemu, kako bi se radilo na usavršavanju postojećih rešenja i njihovoj implementaciji u praksi. Zaključak “Digitalne kuhinje” je da su ovakvi pristupi korisni i neophodni u obrazovanju i stručnom usavršavanju nastavnika, kako bi se što prirodnije i efikasnije prišlo deci u razgovoru o važnim temama koja se tiču donošenja zdravih životnih odluka.
